Termin wywodzący się z angielskiego folk-lore, dosłownie „wiedza ludu”, oznacza w ogólności wieloskładnikowe niematerialne dziedzictwo kultury przekazywane z pokolenia na pokolenie drogą bezpośrednieg [..]

Przytupywanie nogami na zmianę, w rytm muzyki lub pieśni towarzyszącej tańcowi; relikt dawnych tańców korowodowych.

Odmiana kroku kulawego, występująca w tańcach warmińskich i mazurskich, polegająca na naśladowaniu kroku osoby kulawej, starej, niedołężnej (np. w tańcu baba).

Charakterystyczne dla tańców podhalańskich lekkie przytupy w miejscu wykonywane na zakończenie części tańca w suicie lub na koniec całego tańca (np. w góralskim). Pochodzi od słowa „cupnóć”, które w g [..]

Krok skoczny, wykonywany zawsze bokiem i w kierunku tańca, z lekkim przeskokiem na nogę dosuwaną (podstawowy krok w krakowiaku). Cwał wykonywany do przodu (w kierunku tańca) będzie już galopem.

Drobne przestępowanie z nogi na nogę lub drobne przeskoki z nogi na nogę, wykonywane z przemieszczeniem się, np. w tańcach korowodowych. Może się odbywać z akcentowaniem lub bez akcentowania.

Określona forma tańca lub wyróżniająca się w tańcu pozycja tancerzy względem siebie i przebiegu tańca w przestrzeni, np. figurą w tańcu będzie ustawienie tancerzy w pary, trójki lub korowód. Figurą ta [..]

Krok w tańcu, jednoczesne uderzenia o siebie obcasami butów (piętami) w trakcie podskoku, np. w krakowiaku.

Charakterystyczne wychylenie ciała w prawo lub w lewo, połączone z postawieniem nogi i przeniesieniem ciężaru ciała, na prawą lub lewą nogę, np. w kujawiaku.

Krok w tańcach podhalańskich, w którym tancerz pierw ostro uderzą piętą o podłogę, następnie niezbyt wysoko „wyrzuca” nogę w przód lub skośnie w (np. podhalański krzesany, krakowiak).