– krótkie spodenki, często bywają obcisłe

 – (z grec. anthropos = człowiek + metreo = mierzę). Jest  to zespół technik i metod pomiarowych umożliwiających badanie cech wymiarowych człowieka i ich zmienności w rozwoju ewolucyjnym. Antropometria zajmuje się pomiarami części ciała ludzkiego.

 – zwany też luzem odzieżowym, to różnica między wymiarami odzieży a wymiarami ciała.

 – płaszcz w stylu męskiej marynarki, wcięty w talii, z wyłogami, jedno- lub dwurzędowy.

 – to uproszczony kształt części powierzchni wyrobu odzieżowego na górną lub dolną część ciała. Forma konstrukcyjna powstaje przez połączenie wyznaczonych odcinków konstrukcyjnych liniami prostymi, łamanymi i krzywymi. W ten sposób zostaje wyznaczona linia konturowa formy

 – stosuje się do zapięć krytych. Składają się z dwóch części: haczyk(konik) i uszko(pętelka, „kobyłka”). Haczyk umieszcza się za krawędzią zapięcia, uszko nieco wysuwa przed krawędź. Przyszywa się je gęstym ściegiem. Występują również na specjalnych, wąskich taśmach, tworzących gotowe zapięcie.

 – to przeniesienie wymiarów antropometrycznych w postaci odcinków konstrukcyjnych z trójwymiarowej bryły ciała ludzkiego, na dwuwymiarową płaszczyznę.

 – wykańczanie brzegów materiałów i krawędzi obwódką z pliski skośnej lub tasiemką. Lamowanie służy do wykończenia odzieży od strony zewnętrznej i wewnętrznej, po liniach prostych i owalnych.

 – Lamówki są paskami materiału ciętymi po skosie. Służą do wykańczania brzegów ubioru, podkreślenia konturów poszczególnych elementów lub, ujęte w szew, tworzą ozdobne wypustki. Lamówce można nadać plastyczną formę, wprowadzając w jej środek sznureczek o okrągłym przekroju.

rodzaj szwu brzegowego. Strzępiący się brzeg materiału należy złożyć do lewej strony na szerokość 0,5. Następnie złożyć ponownie na szerokość 0,6-0,7 cm. Przestębnować wzdłuż pierwszego załamania materiału.