(hebr. kabala = otrzymanie, przyjęcie, przekaz, tradycja, od kbl = przyjmować; jid. kabołe) – mistyczny nurt judaizmu, wywodzący się z kręgu maase be-reszit i maase merkawa. Główne cechy k., jako odrę [..]

kabała, kabale, kabał, kabałach, kabałami, kabałą, kabałę, kabało, kabałom, kabały

knuć, uknuć kabałę przeciwko komuś ‘knuć, uknuć intrygę’. Frazem. Kabała ‘trudne położenie, kłopoty, tarapaty, zmartwienia’.

(hebr. „spuścizna tradycji”) — najczęściej używany termin na określenie tajemnych nauk judaizmu i mistyki żydowskiej. W szerokim sensie oznacza wszystkie kolejne ezoteryczne kierunki w judaizmie, które powstawały od końca okresu Drugiej Świątyni (I w. n.e.) i odegrały żywą rolę w symbolice, obrzędach, obyczajach i historii żydowskiego narodu. [..]

1. «wróżba z kart tarota»

(hebr. kabbala – tradycja) 1. doktryna mistyczna w średniowiecznym judaizmie, oparta na wierze w magiczną siłę liter z tekstów biblijnych 2. wróżenie, przede wszystkim z kart 3. pot. tarapaty, kłopoty [..]

1. bieda ciężkie położenie kłopoty opały opresja perypetia tarapaty Przykład użycia: 1. ... przypłyną wielkie pieniądze. Kiedy potem w łóżkach mówili o tej kabale, Luś odniósł się do niej marzycielsko, ale starsi bracia mocno... Źródła przykładów: własne, SJP PWN Korpus języka polskiego