(fr. behaviour – zachowanie się) kierunek psychologiczny badający zewnętrzne zachowanie osoby, bez analizy stanów wewnętrznych

kierunek w psychologii, g³ównie amerykañskiej XX wieku. Oparty jest na pragmatyzmie, g³osi³, ¿e przedmiotem badañ psychologicznych mo¿e byæ tylko dostrzegalne zachowanie siê ludzi i zwierz±t, to znaczy zespó³ ich reakcji na bod¼ce zewnêtrzne. Odrzuca³ metodê introspekcji (obserwacji, badania w³asnych prze¿yæ psychicznych), jako ¿e ¶wiadomo¶æ jest n [..]

[wym. bihewioryzm, behawioryzm] 1. «kierunek w psychologii XX w. głoszący, że przedmiotem badań psychologicznych może być tylko dostrzegalne zachowanie się ludzi i zwierząt»

Behawioryzm – termin literaturoznawczy, przeszczepiony na grunt nauk literackich z nauk psychologicznych. Stosowany jest na określenie rodzaju techniki narracyjnej lub tendencji literackiej, występują [..]

Behawioryzm (ang. behavior lub behaviour – zachowanie) – filozofia nauki o zachowaniu ludzi oraz zwierząt. W podejściu tym uznaje się istotną rolę: środowiska jako czynnika, który kontroluje zachowan [..]

[bihejwioryzm] (ang. behaviourism od behaviour ‘zachowanie siê’) psychol. kierunek, którego g³. za³o¿eniem jest teoria, i¿ elementem warunkuj±cym zachowanie ludzi i zwierz±t jest bodziec wywo³uj±cy ok [..]