(1.1) kleryk posiadający niższe święcenia kapłańskie | (1.2) czyjś stronnik, poplecznik, towarzysz | (1.1-2) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) | (1.1) pomocnik, nowicjusz | (1.1-2) ,

Źródło pl.wiktionary.org

1. W Kościele Katolickim dawniej nazwa kleryka posługującego biskupowi. Później stopień niższych święceń

(gr. akoluthéo - idę za kimś, towarzyszę) posługujący w liturgii (przygotowuje ołtarz i dary ofiarne oraz pomaga w Rozdawaniu Komunii św. i udzielaniu Komunii chorych). Może wystawiać Najświętszy Sakr [..]

akolita, akolici, akolicie, akolitach, akolitami, akolitą, akolitę, akolito, akolitom, akolitów, akolity

(gr. akólouthos ‘towarzysz, na¶ladowca’) religiozn. w Ko¶ciele katolickim - duchowny po ni¿szych ¶wiêceniach.

1. «osoba będąca czyimś pomocnikiem lub poplecznikiem»

Akolita (z greckiego ἀκόλουθος „akólouthos” – „towarzyszący, idący za kimś” lub ἀκολουθέω „akóloutheo” – „iść za kimś, naśladować, towarzyszyć” ) – chrześcijanin ustanowiony do pomocy kapłanowi i dia [..]