1 |
vanlig (1.1) zwyczajny, powszechny | (1.1) vanlig, vanligt, vanliga; | (1.1) ''Det är inte lika vanligt som det brukade vara.'' → To nie jest równie '''powszechne''' jak kiedyś. | (1.1) ovanl [..]
|
2 |
vanligvanlig adj zwyczajny; potoczny; pospolity
|
<< ur | hundra >> |