[łac. usus ´użycie´] - zwyczaj językowy. Zbiór jednostek języka - i reguł ich łączenia - będących w powszechnym użyciu, akceptowanych przez większość ludzi posługujących się danym językiem w pewnym ok [..]

(1.1) utarty zwyczaj, ustalona praktyka | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) | (1.1) uzus językowy | (1.1) usus | (zwyczaj)

uzus, uzusach, uzusami, uzusem, uzusie, uzusom, uzusowi, uzusów, uzusu, uzusy

(³c. usus ‘u¿ycie; przyzwyczajenie’) 1. utarty zwyczaj, praktyka. 2. jêzykozn. u. jêzykowy - przyjêty w danej spo³eczno¶ci sposób pos³ugiwania siê jednostkami jêz., wp³ywaj±cy na kszta³towanie siê nor [..]