1 |
urok (1.1) źródło zachwytu | (1.2) zaklęcie mogące komuś zaszkodzić | (1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) ''Ta jednoaktówka dodała jeszcze uroku całemu prze [..]
|
2 |
urok(hebr. ajin-raa lub e(j)n ha-ra = dosł.: złe [diabelskie] oko, złe spojrzenie; jid. ajen-(h)ore) – spojrzenie, rzucone przez osobę powiązaną z diabłem; w żydowskim folklorze często utożsamiane z nieza [..]
|
3 |
urokurok, urokach, urokami, uroki, urokiem, urokom, urokowi, uroków, uroku
|
4 |
urokchoroba spowodowana czarami
|
5 |
urokchoroba spowodowana czarami
|
6 |
urokUrok – nieistniejący przystanek osobowy, który był położony w Szczecinie przy ul. Aleksandra Świętochowskiego, przy południowej granicy miasta, ok. 750 m za przejazdem pod autostradą A6, przy potoku N [..]
|
7 |
urokurok – coś, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie (piękno, czar, powab, wdzięk); zobacz też: prestiż
urok – według dawnych wierzeń: czar, zaklęcie, siła magiczna, mogąca szkodzić, niekorzystnie wp [..]
|
<< ironiczny | rzezimieszek >> |