1 |
traf (1.1) przypadek, losowe wydarzenie | (2.1) ''tryb rozkazujący czasownika'' trafić | (1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) ''Co za traf! Poszedłem do osiedlowej księgarni i akurat była książka, k [..]
|
2 |
traf (1.1) trafny | (1.1)
|
3 |
trafm, D.- u - nieprzewidziane, nieoczekiwane zdarzenie, przypadek. Dźiwnëm tråfëm.
|
4 |
traftraf, trafach, trafami, trafem, trafie, trafom, trafowi, trafów, trafu, trafy
|
5 |
traf(niem. treffen ‘trafiæ’) zaskakuj±ce, nieprzewidziane zdarzenie; przypadek, zbieg okoliczno¶ci.
|
<< trabant | tragarz >> |