1 |
tandpetare (1.1) wykałaczka | (1.1) en tandpetare, tandpetaren, tandpetare, tandpetarna | (1.1) ''Han har alltid en '''tandpetare''' i munnen.'' → On zawsze ma '''wykałaczkę''' w ustach.
|
2 |
tandpetaretandpetare -[e]n = wykałaczka f
|
<< hijack | mun >> |