1 |
prym (1.1) pierwsze miejsce, pierwszeństwo | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) ''Jan wiedzie prym na salonach.'' | (1.1) wieść ~
|
2 |
prymprym, prymach, prymami, prymem, prymie, prymom, prymowi, prymów, prymu, prymy
|
3 |
prym(³c. primus ‘pierwszy’) tylko w wyra¿eniach: wie¶æ (dzier¿yæ) p. - mieæ w czym¶ pierwszeñstwo, pierwsze miejsce; przewodziæ w czym¶.
|
<< prozaizm | prymaria >> |