Uposażenie, gratyfikacja, dla duchownego. Kanonia lub dziesięcina. Prawo do otrzymywania funduszy z dóbr społecznych. W zależności od stanowiska otrzymywano nawet kilka prebend w różnych miastach.

(1.1) część dochodów, które duchowni otrzymują jako wynagrodzenie za pełnione obowiązki; | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) | (1.1) z z praebenda z

(fr. prébende z p.³c. ko¶c. praebenda z ³c. praebere ‘dawaæ, dostarczaæ’) religiozn. w Ko¶ciele katolickim - czê¶æ dochodów Ko¶cio³a przeznaczona dla duchownych.

Prebenda – uposażenie duchownych niepołączone zasadniczo ze sprawowaniem obowiązków duszpasterskich. Osobę czerpiącą dochody z prebendy zwano prebendarzem lub prebendariuszem. Prebendy powstały w śred [..]