(³c. oblatus ‘ofiarowany’ od offerre, oblatum ‘nie¶æ naprzeciw; ofiarowaæ’) 1. religiozn. cz³onek mêskiego katolickiego Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Naj¶wiêtszej i Niepokalanej Marii Panny, za³o¿on [..]

Oblat (łac. oblatus – ofiarowany) – w Kościele katolickim zakonnik, który nie składa ślubów zakonnych, tylko przyrzeczenie wytrwania. Zajmuje się prowadzeniem rekolekcji i misji. W średniowieczu nazyw [..]

(1.1) adresat oferty | (1.2) członek katolickiego misyjnego zgromadzenia zakonnego założonego w 1816 r. we Francji, w którym nie składa się ślubów, a jedynie przyrzeczenie; | (1.3) osoba świecka, [..]

oblat, oblaci, oblacie, oblata, oblatach, oblatami, oblatem, oblatom, oblatowi, oblatów, oblaty