(1.1) współwystępowanie | (1.2) iloczyn logiczny, symbol odpowiadający spójnikowi „i”; | (1.3) odpowiednik koniunkcji w znaczeniu (1.2) dla dowolnej algebry Boole'a, np. koniunkcja zbiorów, kon [..]

Tak¿e: z³±czenie Po³o¿enie dwóch cia³ na sferze niebieskiej takie, ¿e maj± one jednakowe d³ugo¶ci ekliptyczne. W praktyce mówi siê o koniunkcji planet ze sob± i innymi obiektami w sytuacji gdy znajduj [..]

koniunkcja, koniunkcjach, koniunkcjami, koniunkcją, koniunkcje, koniunkcję, koniunkcji, koniunkcjo, koniunkcjom, koniunkcyj

(³c. coniunctio ‘po³±czenie, zwi±zek’) 1. mat. w logice - wyra¿enie logiczne, które jest prawdziwe, gdy zarówno obydwa zdania, p i q, s± prawdziwe (zapis p Ù q), ‹s.› Ù. 2. astr. k. cia³ niebieskich - [..]

Koniunkcja (z łac. coniunctio od con- „współ-” i iugare „łączyć”), złączenie – ustawienie ciał niebieskich i obserwatora w jednej linii. Planety górne względem Ziemi mogą znajdować się w opozycji bąd [..]

koniunkcja – iloczyn logiczny koniunkcja (polisyndeton) – konstrukcja składniowa koniunkcja – położenie ciał niebieskich i obserwatora w jednej linii

Koniunkcja – zdanie złożone mające postać p i q, gdzie p, q są zdaniami. W rachunku zdań koniunkcję zapisuje się symbolicznie jako: p ∧ q [..]