1 |
instruktor (1.1) instruktor | (1.1) en instruktör, instruktören, instruktörer, instruktörerna | (1.1) | instruera | instruktiv | instruktion, instruktris, instruering
|
2 |
instruktorinstruktör -[e]n -er instruktor m
|
3 |
instruktorinstruktor, instruktora, instruktorach, instruktorami, instruktorem, instruktorom, instruktorowi, instruktorów, instruktory, instruktorze, instruktorzy
|
4 |
instruktorbardzo do¶wiadczony dziuro³az (zob
|
5 |
instruktor(łac. instructor = przygotowujący) osoba udzielająca wskazówek, rad, pouczeń, instruująca kogoś, najczęściej na kursach, w sporcie, w wojsku
|
6 |
instruktorgość który może nauczyć nas pływać w kajaku i pomóc wydostać się z wielu opresji.
|
7 |
instruktorgość, który może nauczyć nas pływać w kajaku i pomóc wydostać się z wielu opresji.
|
8 |
instruktorProfesjonalny stopień nurkowy
|
9 |
instruktor(³c. instructor ‘ten, który uk³ada, szykuje’ od instruere ‘budowaæ; przysposabiaæ’) osoba ucz±ca wykonywania danej czynno¶ci, np. jazdy konnej.
|
10 |
instruktor (1.1) osoba instruująca, ucząca na kursie | (1.1) | (1.1) instruktor harcerski | | ''forma żeńska'' instruktorka | instruktaż | instruować | instruktażowy | instruktażowo
|
11 |
instruktor(łac. instructor = przygotowujący) osoba udzielająca wskazówek, rad, pouczeń, instruująca kogoś, najczęściej na kursach, w sporcie, w wojsku
|
<< instancja | instrumentacja >> |