(1.1) zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy; | (1.2) zbiór indywidualnych cech języka danego dzieła literackiego | {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) | (1.1-2) język

[gr. idios ´własny, prywatny, swoisty´ + leksis ´mowa´] - język osobniczy. Język pojedynczego człowieka, danej osoby, jednego użytkownika języka. Badanie idiolektu zakłada, że będzie on w jakimś stopn [..]

idiolekt, idiolekcie, idiolektach, idiolektami, idiolektem, idiolektom, idiolektowi, idiolektów, idiolektu, idiolekty

1, 10 swoisty indywidualny język charakterystyczny dla konkretnego człowieka

(gr. ídios ‘w³asny, swoisty’ +diálektos ‘sposób mówienia’) jêzykozn. wynikaj±cy z pochodzenia, wykszta³cenia, preferencji jêzykowych zbiór indywidualnych cech mowy danego cz³owieka. [..]

Idiolekt (gr. ἴδιος idios „własny, swoisty” + λέξις leksis „mowa”), język osobniczy – odmiana mowy właściwa dla danego użytkownika języka w danym okresie jego rozwoju, tzw. „indywidualny dialekt”. Róż [..]