Halabarda – dwuręczna broń drzewcowa, która zdobyła popularność między wiekiem XIV a wiekiem XV. Typowa halabarda mierzy od 1,5 m do 1,8 m i składa się z drzewca z głownią łączącą w sobie elementy trz [..]

(1.1) średniowieczna broń piechoty przypominająca topór o długim drzewcu; | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) ''Dzięki halabardzie piechur mógł zrzucić jeźdźca z konia.'' | halabardnik [..]

Rodzaj topora, zazwyczaj na dłuższym drzewcu ale lżejszym ostrzu. Niekiedy także podwójnym. Broń bardziej służąca straży niż w bitwie.

(niem. Hallebarde) używana w średniowieczu broń na długim drzewcu, zakończona toporem, siekierą lub hakiem masteron canada

halabarda, halabard, halabardach, halabardami, halabardą, halabardę, halabardo, halabardom, halabardy, halabardzie

1. glewia berdysz (pojęcie podrzędne) broń biała (pojęcie nadrzędne) Przykład użycia: 1. ... przyłbicy, osiągnięta kosztem substancji skojarzeniowej, oraz hipertrofia twardych jak krzemień halabard, której to hipertrofii, na przekór pozorom, towarzyszył zanik wewnętrznych organów... Źródła przykładów: własne, SJP PWN Korpus języka polskiego [..]

(niem. Hellebarde) wojsk., hist. broñ o d³ugim drzewcu, na którego szczycie znajduje siê topór z grotem, u¿ywana w ¶redniowieczu przez piechotê, pó¼niej stanowi³a uzbrojenie stra¿y pa³acowej; obecnie [..]