1. hajduk (przestarz.) piechur pieszy Przykład użycia: 1. ... na wozie zawieźli. Do sądu. Obstąpili ich żandarmi w sądzie, hajducy węgierscy, i powiedli do sądowej sali, a tam za stołem... Źródła przykładów: własne, SJP PWN Korpus języka polskiego

, hajducy – policja dworska

Hajduk (z węgierskiego, w l.mn. hajdúk – rabusie) – u niemuzułmańskiej ludności Bałkanów, np. Bułgarów czy Serbów – rozbójnik, łupieżca w rodzaju opryszka, hajdamaka lub greckiego klefta, który z powo [..]

Hajduk (węg.hajdútánc) – taniec pochodzenia węgierskiego, rozpowszechniony w Polsce w XVI wieku. Pierwsze znane zapisy muzyczne tego tańca znajdują się w pochodzącej z połowy XVI w. tabulaturze organo [..]

(z węg.) pierwotnie zbieg z Serbii tureckiej,osiedlony w Polszcze. Z hajduków formowano

(wêg. lm. hajdúk ‘rabusie’) 1. hist., wojsk. w wojsku pol. w XVI i XVII w. ¿o³nierz piechoty zorganizowanej przez Stefana Batorego na wzór wêgierski. 2. w XVI-XIX w. partyzant po³udniowos³owiañski lub [..]

1. «w wojsku polskim XVI–XVII w.: żołnierz piechoty zorganizowanej na wzór węgierski»

Hajduk – nazwa stosowana w Polsce w wieku XVIII, później już raczej tylko na Węgrzech, wobec lokajów, zazwyczaj noszących węgierskie stroje, służących na dworach magnackich. Początkowo, w XVI wieku na [..]

Hajduk – nazwa, używana w przeszłości w Bośni i Hercegowinie wobec Czarnogórców oraz ich "Uskoków" (uchodźców). Tej samej nazwy używano także w XVI i XVII wieku wobec "junaków", kt [..]

piechur lekkozbrojny.

Wyraz pochodzenia węgierskiego

hajduk, hajduka, hajdukach, hajdukami, hajduki, hajdukiem, hajdukom, hajdukowi, hajduków, hajduku

knajpa po³o¿ona u wylotu Doliny Ko¶cieliskiej. Obecnie najwa¿niejszy punkt konfrontacji dziuro³azów (zob

).

Z węgierskiego, w l.mn. hajdúk – rabusie: hajduk – rozbójnik na Bałkanach hajduk – szeregowy żołnierz wojsk polskich XVI–XVII w. hajduk – lokaj w stroju węgierskim na dworze magnackim lub – na Huculsz [..]