(1.1) słowo utworzone od nazwy własnej; | (2.1) ''w starożytności'' wysoko postawiony urzędnik, od którego imienia nazwano jego kadencję | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | [..]

eponim, eponima, eponimach, eponimami, eponimem, eponimie, eponimom, eponimowi, eponimów, eponimu, eponimy

(gr. epónymos) 1. imiona, nazwiska, nazwy zwierz±t i przedmiotów, od których nazwano np. jakie¶ miejscowo¶ci, góry, rzeki, zwierzêta, ro¶liny. 2. staro¿. w Atenach - najwy¿szy archont, którego imienie [..]

Eponim (gr. ἐπώνυμος eponymos – „dawca imienia, nazwy”) – słowo utworzone od nazwy własnej, jak również osoba (historyczna lub fikcyjna, człowiek, bóg, heros), rzadziej zwierzę lub przedmiot, od które [..]

nazwa pospolita utworzona jako przeniesienie nazwy własnej do języka ogólnego lub na bazie nazwy własnej jako jej pochodna, derywat, np. Kasanowa, kalwinizm, makiaweliczny, falandyzacja, syzyfowa [praca], choroba Heinego-Medina  (por. deonim, antonomazja, apelatywizacja)