(1.1) jednostka administracyjna zarządzana przez biskupa | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) | diecezjalny

W Kościele rzymskokatolickim - kościół partykularny - część Kościoła powszechnego, erygowana kanonicznie jednostka terytorialna zarządzana przez biskupa ordynariusza i wchodząca w skład prowincji kościelnej zwanej metropolią, wyjątkowo zaś podległa bezpośrednio papieżowi; z diecezją zrównane są w zasadzie: prałatura terytorialna, opactwo terytorial [..]

podstawowa cześć administracyjna i formacyjna Kościoła, powierzona biskupowi i podległym mu prezbiterom, który jest za nią odpowiedzialny bezpośrednio przed papieżem.

diecezja, diecezjach, diecezjami, diecezją, diecezje, diecezję, diecezji, diecezjo, diecezjom, diecezyj

obszar kościelny administrowany przez biskupa

(gr. dioíkesis ‘zarz±dzanie, prowincja’) 1. staro¿., adm. wprowadzona przez Dioklecjana jednostka podzia³u terytorialnego. 2. religiozn. ko¶cielna jednostka terytorialna bêd±ca pod zwierzchnictwem bis [..]

Diecezja (pot. biskupstwo) – jednostka administracyjna w kościołach chrześcijańskich podległa biskupowi. W prawie Kościoła rzymskokatolickiego jest określana jako podstawowa forma kościoła partykularn [..]