(1.1) regionalna odmiana języka, odznaczająca się swoistymi cechami fonetycznymi, leksykalnymi, itp. | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) ''Język śląski jest dialektem języka polskiego.'' | [..]

[gr. dialectos ´sposób mówienia] - język, mowa jakiejś grupy ludzi posiadająca węższy zakres → niż język narodowy, a szerszy niż → gwara. Pojęcie odnosi się przede wszystkim do terytorialnych odmian j [..]

Dialekt (stgr. Διάλεκτος dialektos – "rozmowa, sposób mówienia") – regionalna odmiana języka, odznaczająca się swoistymi cechami fonetycznymi, leksykalnymi itp. Dialektami nazywane są różne odmiany jednego języka mówionego. O uznaniu jakiejś mowy za język, raczej niż za dialekt innego (nadrzędnego) języka decydują w znacznie większym stop [..]

dialekt -en -er dialekt m

dialekt, dialekcie, dialektach, dialektami, dialektem, dialektom, dialektowi, dialektów, dialektu, dialekty

1, 2, 6 lokalna/regionalna odmiana języka. Przeważnie użytkownicy sąsiadujących ze sobą dialektów tego samego języka rozumieją się nawzajem.

(n) dialekt dialog

(gr. diálektos) jêzykozn. odmiana jêzyka ogólnonarodowego, u¿ywana na okre¶lonym obszarze, wyró¿niaj±ca siê swoistymi cechami, przede wszystkim fonetycznymi i leksykalnymi; gwara.

Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin oznaczający w najszerszym rozumieniu naukowym odmianę języka odznaczającą się swoistymi cechami fonetycznymi, leksykalnymi czy gramatycznymi, odróżniającymi ją [..]

(1.1) dialekt | (1.1)

odmiana jêzyka ogólnonarodowego odznaczaj±ca siê swoistymi cechami (np. fonetycznymi, leksykalnymi), w³a¶ciwa ludno¶ci (zwykle wiejskiej) zamieszkuj±cej jaki¶ region (S³ownik wyrazów obcych, red. El¿b [..]

odmiana jêzyka narodowego u¿ywana na okre¶lonym terytorium (gwara) lub przez okre¶lon± grupê spo³eczn± (¿argon). W dialekcie ¶l±skim wystêpuj± na przyk³ad s³owa: starzyk – dziadek, synek – ch³opiec, s [..]