1 |
diakon , | (1.1) diakon | (1) {{odmiana-rzeczownik-niemiecki|rodzaj =m | (1.1) | Diakonie , Diakonat /, Diakonin , Diakonikon | diakonisch
|
2 |
diakonz greki- sługa
|
3 |
diakon(gr. diakonos - sługa) najniższy stopień święceń, będący etapem przygotowawczym do prezbiteratu - święceń kapłańskich. Diakon może m.in. czytać ewangelię, rozdawać komunię a także odprawiać nabożeństw [..]
|
4 |
diakon(gr. diakonos) sługa posługujący przy stole.
|
5 |
diakon(gr. diákonos) 1. religiozn. w niektórych Ko¶cio³ach katol. - duchowny posiadaj±cy niepe³ne ¶wiêcenia kap³añskie, umo¿liwiaj±ce spe³nianie tylko czê¶ci pos³ug kap³añskich. 2. w Ko¶ciele ewangelickim - [..]
|
6 |
diakonDiakonat (gr. διάκονος diákonos „sługa”) – pierwszy z trzech stopni święceń sakramentalnych w katolicyzmie i prawosławiu oraz trzecia posługa urzędu duchownego w Kościołach protestanckich. [..]
|
<< diak | diakonisa >> |