1 |
dewot(³c. devotus ‘po¶wiêcony, oddany’) religiozn. mê¿czyzna ostentacyjnie obnosz±cy siê ze swoj± pobo¿no¶ci±, wymagaj±cy jej od innych; bigot, ¶wiêtoszek; r.¿. dewotka.
|
2 |
dewotdewot, dewoci, dewocie, dewota, dewotach, dewotami, dewotem, dewotom, dewotowi, dewotów, dewoty
|
<< dewon | dez >> |