1 |
asonans[łac.] odmiana rymu niedokładnego, polegająca na współbrzmieniu tylko samogłosek, począwszy od akcentowanej w wyrazie, np. żłobu//zmroku (Julian Przyboś). Jest charakterystyczny dla średniowiecznej poezji francuskiej i hiszpańskiej, często stosowany we współczesnym wierszu wolnym. Autor(ka) wpisu: Konrad Sośnicki Rodzaj słownika: Słownik Terminów E [..]
|
2 |
asonans(fr. assonance) lit. rodzaj rymu, który jest oparty na identyczno¶ci samog³osek.
|
3 |
asonans«rym niedokładny, polegający na identyczności samych tylko samogłosek» • asonansowy
|
4 |
asonansAsonans (fr. assonance, z łac. assonare - "odbrzmiewać, współbrzmieć") - powtórzenie jednakowych samogłosek w wyrazach zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu (w poezji) lub zdania.
Nazywany ryme [..]
|
5 |
asonans(łac. assonans – odbrzmiewający) rytm objawiający się zgodnością samogłosek w ostatniej lub dwóch ostatnich sylabach wersów
|
6 |
asonansasonans, asonansach, asonansami, asonanse, asonansem, asonansie, asonansom, asonansowi, asonansów, asonansu, asonansy
|
<< asfiksja | aspiracja >> |