1 |
anachoreta (1.1) człowiek pędzący życie w odosobnieniu, w ascezie, oddający się modlitwie i rozmyślaniom | (1.2) osoba żyjąca samotnie | (1.1-2) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) | (1.1) pustelnik | (1 [..]
|
2 |
anachoreta(łac.) pustelnik
|
3 |
anachoreta(od gr. anachorein – wycofywać się) pustelnik, samotnik, skoncentrowany podczas życia ziemskiego na medytacji, kontemplacji oraz cielesnym umartwieniu
|
4 |
anachoretaanachoreta, anachoreci, anachorecie, anachoretach, anachoretami, anachoretą, anachoretę, anachoreto, anachoretom, anachoretów, anachorety
|
5 |
anachoreta(³c. anachoreta z gr. anachoretés) religiozn. pustelnik. Zob. asceta.
|
6 |
anachoreta«człowiek świątobliwy, żyjący w odosobnieniu, praktykujący ascezę» • anachoretyzm
|
<< anabolizm | anachroniczny >> |