(1.1) to, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg; | (2.1) dyktator, despota | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) ''Bóg jest absolutem.'' | absolwować | absolwent, absolucja, [..]

1) Wg Adama Aduszkiewicza (2004) : "to, co leży u podstaw wszystkiego, co jest niezależne, wszechobejmujące; całość poznania i istnienia; absolut może być pojmowany dwojako, jako pierwsza absolutna przyczyna lub jako ostateczna wartość lub cel wszystkiego; (…) może, ale nie musi przyjmować formy związanych z treściami religijnymi (Bóg) (…) od [..]

Absolut (łac. absolutus – bezwarunkowy, niezwiązany) – osobowy lub bezosobowy pierwotny byt, doskonały, najwyższy, pełny, całkowicie niezależny, nieuwarunkowany i niczym nieograniczony. więcej Stan na 22.12.2013 r. Autor(ka) wpisu: Anastazja Dwulit Rodzaj słownika: Słownik Wikipedii Źródło definicji(elektroniczne): hasło "Absolut" w Wikip [..]

"Jakiż jest ów byt najdoskonalszy, z którego wszystkie dalsze postacie bytu emanują? (...) Byt pierwotny, jako najdoskonalszy, musi być wolny od jakiejkolwiek mnogości i jakichkolwiek przeciwieństw; jest przeto czystą jednią (...). Nie jest duchem ani myślą, ani wolą, bo duch, myśl i wola posiadają swe przeciwieństwa. Podczas gdy wszelki znany [..]

absolut adj absolutny; absolut majoritet większość absolutna f; absolut adv absolutnie

dyktator, despota.

(łac. absolutus – uwolniony, doskonały) byt doskonały, niezależny, nieograniczony, wieczny

absolut, absolucie, absolutach, absolutami, absolutem, absolutom, absolutowi, absolutów, absolutu, absoluty

1. byt absolutny byt doskonały byt ograniczony byt samoistny byt wieczny Przykład użycia: 1. ... naprawdę istniejącego. Rozważając pochodnościowe, przygodne aspekty świata, musimy myśleć o absolucie. Tak czynimy na gruncie metafizyki, powołując do istnienia ideę bytu... Źródła przykładów: własne, SJP PWN Korpus języka polskiego

absolutnie, absolutny / Partiet har absolut flertal i Folketinget. W parlamencie partia ma absolutną większość głosów. Det er absolut nødvendigt at kunne dansk. Znajomość duńskiego jest konieczna. [..]

(³c. absolutus ‘doskona³y, nieograniczony’ od absolvere ‘uwolniæ, zakoñczyæ’) 1. wszystko. 2. filoz. wykorzystywane przez wielu filozofów (m.in. Platona, Arystotelesa, Kanta, Hegla) okre¶lenie czego¶ [..]

«byt samoistny, nieograniczony, wieczny, doskonały»

Absolut, olejek absolutny – olejek eteryczny zawierający niemal wyłącznie lotne związki wonne, otrzymywany ze stałych lub półstałych substancji zapachowych, które są mieszaninami licznych związków o r [..]

Absolut (łac. absolutus „bezwarunkowy, niezwiązany”) – osobowy lub bezosobowy pierwotny byt, doskonały, najwyższy, pełny, całkowicie niezależny, nieuwarunkowany i niczym nieograniczony.