(1.1) wyraz dźwiękonaśladowczy | (1.1) {{odmiana-rzeczownik-polski | (1.1) ''Czy Leśmian często stosował onomatopeje w swojej poezji?"'' | onomatopeiczny

[gr. onomatopoiia ´tworzenie nazw´] - wyraz dźwiękonaśladowczy utworzony w oparciu o imitację dźwięków pozajęzykowych. Onomatopeiczne, czyli dźwiękonaśladowcze, są wyrażenia naśladujące głosy zwierząt [..]

imitowanie za pomoc± mowy d¼wiêków pozajêzykowych: odg³osów zwierz±t, przyrody np. ¶wistaæ, zgrzytaæ, æwierkaæ, deszcz szemrze i szumi. Inna nazwa to d¼wiêkona¶ladownictwo. Zobacz: figury retoryczne [..]

Onomatopeja (harmonia naśladowcza, wyraz dźwiękonaśladowczy) – jest językową imitacją (reprezentacją) dzwięku naturalnego lub innego nie będącego mową. Brzmienie wyrazu naśladowczego stanowi fonetyczne odtworzenie zjawiska akustycznego, które wyraz ów nazywa (np. bam, klik) lub dźwięku wydawanego przez przedmiot (zjawisko), który nazywa (bęben, szu [..]

onomatopeja, onomatopei, onomatopej, onomatopejach, onomatopejami, onomatopeją, onomatopeje, onomatopeję, onomatopejo, onomatopejom

1 a word which immitates sounds (e.g. “meow” or “to buzz”)

Wyrazy lub zwroty, które nasladuja dzwiek.

(gr. onomatopoiía ‘tworzenie nazw’ od ónoma, -atos ‘imiê’ + poieín ‘tworzyæ’) 1. jêzykozn. d¼wiêkona¶ladownictwo polegaj±ce na odtworzeniu ¶rodkami jêzykowymi brzmienia d¼wiêków naturalnych. 2. lit. w [..]

Onomatopeja (wyraz dźwiękonaśladowczy) – figura retoryczna, używana w poezji jako środek stylistyczny polegający na takim dobieraniu wyrazów (istniejących w mowie lub neologizmów albo glosolalii), aby [..]

Onomatopeja (wyraz dźwiękonaśladowczy) – figura retoryczna, używana w poezji jako środek stylistyczny polegający na takim dobieraniu wyrazów (istniejących w mowie lub neologizmów albo glosolalii), aby [..]