1 |
fuczećfučeć| cz. ndk. ~ pofuczeć |půfučeć| dk. ‘dyszeć, sapać’
|
2 |
fuczeć1. Oddychać przez nos. 2. Stroić fochy. 1. -Nie fucz na mnie! 2. -Czego się fuczysz znowu?
|
3 |
fuczećsapać, dyszeć, ciężko oddychać, a. mieć pretensje * Czamu sie fukosz! fuknąć -
|
<< kucno | furgać >> |