(gr. ephebos-młodzieniec) 1. w starożytnej Grecji – młody człowiek pełniący służbą wojskową 2. młodzieniec o doskonałej budowie ciała

(gr. éphebos) staro¿. m³odzieniec pe³ni±cy s³u¿bê wojskow±; efebia (gr. ephebeía ‘dojrzewanie’) staro¿., wojsk. forma s³u¿by wojskowej (g³. ok. IV w. p.n.e.), która np. w Atenach zaczyna³a siê w wieku [..]

Efeb (gr. ἔφηβος ephebos l. mn. έφηβοι epheboi, od ἥβη hếbê 'młodość') – w starożytnej Grecji młodzieniec w wieku 18–20 lat poddawany efebii, czyli obowiązkowemu szkoleniu wojskowemu poprzedzającemu u [..]