1 |
bont (1.1) | (1.1) | (1.1) próg | (1.1)
|
2 |
bont(niem. Bont ‘wi±zanie’) muz., tech. metalowa poprzeczka na gryfie instrumentu strunowego u³atwiaj±ca uzyskiwanie czystego d¼wiêku.
|
3 |
bontzob. próg w zn. 7.
|
<< bonsai | bonum vinum laetificat cor hominis >> |